Şili'nin feminist "dalgası" Cannes'a damga vurdu

Seslerini yükseltip üniversiteleri ele geçirdiler. Oscar ödüllü Sebastián Lelio, Cannes'da 2018'de Şili'yi sarsan feminist protestoların müzikal bir canlandırması olan "The Wave" filmini sunuyor.

Lelio'nun Cannes Premiere'de yarışma dışı bölümde yer alan yeni filmi, Güney Amerika ülkesinde cinsel tacize, cinsiyete dayalı şiddete ve kolejler ile okullardaki bazı köklü ve gerici uygulamalara karşı başlayan protesto dalgasının kökenlerini anlatan feminist bir müzikal.

51 yaşındaki Şilili film yapımcısı, farkında olmadan protestolara katılan ve sonunda protestoların lideri haline gelen müzik öğrencisi Julia'nın hikayesini konu alıyor.

Filmin ilk sahnelerinden biri zaten filmin temposunu belirliyor: Öğrenciler avluya çıkıyor ve koreografileri hazırlanmış bir kalabalıkla birlikte "Bu üniversiteden tecavüzcüler mezun oluyor" yazılı bir pankart açıyorlar.

"Çağdaş Müzikal"

"Fantastik Kadın" (2017) filmiyle En İyi Uluslararası Uzun Metraj Film Oscar'ını kazanan Lelio, 2018'de Almanya'da yaşadığını ancak hareketin başladığı sırada Şili'de olduğunu açıklıyor.

Cumartesi günü AFP'ye verdiği röportajda, "Kadınların renkli maskelerle, çoğunun göğüsleri açıkta olacak şekilde yürüdüğünü gördüm" dedi. "Onun inanılmaz bir güce ve asiliğe sahip olduğunu düşündüm."

Uzun zamandır düşündüğü bir konu olan "Güncel olayları konu alan çağdaş bir müzikal" için de iyi bir konu olduğu söylendi.

Latin Amerika'da bu türe dair bir gelenek olmamasına rağmen Lelio, bu müziğe kendini adamış durumda çünkü bu müziğin yaratıcılık, neşe ve dışavurumculuk içerdiğini söylüyor. "Gerçekçiliğin çapasından kurtulmaya devam etmek için büyük bir fırsat (...) ki, bunun da sınırları var."

Ancak hikayenin başında da belirttiğimiz gibi film, o dönemde çekilen bazı üniversite sahnelerinden esinlenerek çekilmiş.

Yönetmen, salgın sırasında yaşayan insanlarla yapılan tüm soruşturma çalışmalarını ve tanıklıkları toplamayı unutmuyor.

"Bunu gerçek yaşam deneyimlerine dayandırmak ve ardından oradan yola çıkmak inanılmaz derecede önemliydi," diye açıklıyor. "Bu çalışmadan filmin yapısı değil, içeriği ortaya çıktı."

Yönetmen, müzikal ve koreografi kısmının, yazım, şarkılar ve melodi gibi tüm departmanlar arasındaki etkileşim nedeniyle çok karmaşık olduğunu belirtiyor.

Bazı müzik parçaları kaçınılmaz olarak, 2019 yılında "Un violador en tu camino" performansıyla viral olan Şilili feminist kolektif Las Tesis'i hatırlatıyor.

"Dalgalar geri dönüyor"

"Projenin ölçeği nedeniyle, yapmak zorunda kaldığım en zahmetli şey bu oldu," diye itiraf ediyor Lelio. Kendisi, Rachel Weisz ile birlikte "Disobedience" (2017) ve Julianne Moore ile birlikte kendi filminin yeniden çevrimi olan "Gloria Bell" (2018) gibi ABD'de birçok film çekmiş.

Oyuncu bulmak için tiyatro okullarında toplu seçmeler yapıldı.

Oradan Julia (Daniela López) ve diğer öğrenciler ayaklanmaya katıldılar; kırmızı başlıklar taktılar, feminist sloganlar söylediler ve mücadeleci koreografiler sergilediler.

Bu oyuncuların sinemada pek deneyimleri olmasa da, uyum sağlama ve çabuk öğrenme yetenekleri oldukça yüksekti . Lelio, "Bu nesil TikTok sayesinde dans konusunda çok spontane bir yapıya sahip... Eski nesile göre çok daha doğal bir yapıya sahip," diyor.

Ve her şeyden önemlisi, protestoların içindeydiler ve o ayların hareketliliğini yaşadılar.

Filmografisinin neredeyse tamamını güçlü kadın hikayelerinden oluşan Lelio, "Dalga" filminin, bazı ülkelerde kadın haklarının tersine döndüğü bir dönemde çıktığını biliyor.

"Sarkaç geriye doğru sallanıyor ve kadınların ilerlemesine karşı misilleme açıkça ve yüzlerine karşı yapılıyor," diye iddia ediyor. "Ama sarkaç ileri geri sallanıyor ve dalgalar ileri geri yuvarlanıyor."